غولی در آسمان

سیاری از محققان مسائلی از این دست معتقد هستند که کره زمین برای مدتی طولانی تحت نظارت بسیار گسترده و منظمی قرار داشته است. دانشمندان بسیاری، اعم از دولتی و غیر دولتی، به این نکته اشاره کرده اند. اکنون بهتر است نگاهیی به یکی از مهمترین شواهد موجود بیندازیم:

کشتی بخار لاندووری کاسل در آخرین روز ماه ژوئن 1947، مومباسا را به مقصد کیپ تاون ترک کرد. در شب اول ژوئیه، کشتی در حال عبور از تنگه ماداگاسکار بود. ساعت حدود یازده نیمه شب بود، که ناگهان دیده بان کشتی و برخی از مسافران متوجه نور بسیار درخشانی شدند که به سرعت به آنان نزدیک شد، از کشتی سبقت گرفت و در همین حین از ارتفاع خود نیز کاست. سپس از سرعت آن نور کاسته شد و تا حدود پانزده متری سطح آب پایین آمد. همین طور که آن شئی سرعت خود را با سرعت کشتی هماهنگ می ساخت، نور به سمت پایین چرخید و به صورت نورافکن پرقدرتی درآمد که شعاع نور خیره کننده اش دایره بزرگی از سطح دریا را روشن می کرد. ناگهان شعاع نور درخشان خاموش شد...و سپس خود آن شئی قابل رویت گردید.

تمام کسانی که از عرشه کشتی، شئی مزبور را دیدند، اتفاق نظر داشتند که آن چیز، نوعی سفینه غول آسای استوانه ای شکل بود که ظاهرا فلزی به نظر می رسید، و طول آن حدود پنج برابر قطرش بود. به گفته شاهدان عینی آن شئی به سیگار برگ عظیمی شباهت داشت که انتهایش را قیچی کرده باشند. هیچ پنجره یا دریچه ای در سطح آن یه چشم نمی خورد، اما از ظرافت و دقتی که در هماهنگ ساختن سرعتش با سرعت کشتی به کار رفته بود و همچنین از طریقه استفاده از نورافکن پرقدرتش، کاملا واضح بود که آن سفینه تحت نوعی هدایت هوشمند قرار دارد. اندازه سفینه را نمیشد به جز با عبارت غول آسا، با کلمه دیگری توصیف کرد. زیرا شاهدان ماجرا و همچنین برخی از افسران کشتی، شئی را که همگام با آنان پیش می رفت، حدود سه تا چهار برابر طول کشتی بخار تخمین زدند...که مفهومش این بود که آن سفینه متجاوز از 300 متر طول و حدود 60 متر قطر داشت.

پس از آن که حدود یک دقیقه کنار لاندووری کاسل راه پیمود، آن ساختار غول آسا به آرامی و بدون هیچ سروصدایی شروع به اوج گرفتن کرد، تا این که یه ارتفاع حدود 300 متری سطح دریا رسید، سپس ستونهایی از شعله های نارنجی رنگ از انتهای سفیه به بیرون فوران کردند و سفینه به سمت جلو خیز برداشت، و در حالی که به سرعت اوج می گرفت، در آسمان شبانگاهی از نظر پنهان شد. این واقعه به طور سطحی در دفتر وقایع روزانه کشتی ثبت گردید و فورا به دست فراموشی سپرده شد _ البته به جز به وسیله کسانی که به چشم خود آن را مشاهده کرده بودند.